امین صادقپور- روستای پشته در شهرستان تایباد قرار دارد، روستایی با قدمتی بسیار تاریخی و مردمانی پرتلاش که نسل در نسل با استفاده از هنر آبا و اجدادی روزگار میگذرانند. از هنرهایی که از گذشته در این دیار رواج دارد «فَرَتبافی» است.
در گذشتههای دور که هنوز خبری از مسنوجات مصنوعی و ماشینی نبود، زنان هنرمند این روستا از الیاف پنبه، پارچههایی تولید میکردند که در تهیهی لباس خانمها و پیراهن و عمامه مردان بهکار میرفت.
هرچه فناوری پیشرفتهتر شد، پارچههای ماشینی بیشتر رواج پیدا کرد. استفاده از پارچههای دستباف فرت کمکم از رونق افتاد، اما بانوان هنرمند روستای پشته این هنر را فراموش نکردند و امروزه نیز تولید پارچهی فرت هنوز ادامه دارد.
خوب است بدانید قدمت فرتبافی در روستای پشته به گواه دستکندهای انسان در این روستا به قبل از ورود اسلام به ایران برمیگردد. از انواع پارچههای فرت میتوان به حولهی آشپزخانه، حولهی دست و صورت، حولهی حمام، دستمال جیبی، چادر شب، حولهی چهارخانه و تنپوش حمام اشاره کرد.
برای تهیه پارچهی فرت از دستگاهی به همین نام استفاده میکنند.
در روستای تاریخی و گردشگری پشته، ۳۰۰ کارگاه فرتبافی وجود دارد اما مهمترین کارگاه بافت فرت روستای پشته «حریر پشته» نام دارد که آقای عبدالکریم شیخجامی مدیر و کارآفرین آن است که برای افراد روستایی شغل ایجاد کرده است. این روستا قرار است روستای ملی صنایع دستی بشود.
همچنین در این روستا اقامتگاه بومگردی نیز وجود دارد که نامش «دُرجه» است. شماهم میتوانید به این روستا سفر کنید و با مراحل بافت فرت آشنا شوید.